አግባውን በአካል ያወኩት፣ ቂሊንጦ ሳለሁ የፍርድ ቤት ቀጠሮ በነበረን ዕለት ሲሆን እኔና ዳንኤል ሺበሺ ካቴና እጃችን ላይ እስኪገባ ድረስ በተረኛ ፖሊሶች ፍተሻ እየጨረስን ነበር። አግባውም ልደታ ፍርድ ቤት ቀጠሮ ስለነበረበት እኛ ወዳለንበት ስፍራ ዘግየት ብሎ መጣ። ከዳንኤል ጋር በፊት ይተዋወቁ ስለነበረ ተቃቅፈው ሰላም ተባባሉ። ከእኔ ጋርም ሰላም ተባባልን። እነእቶ በቀለ ገርባም በዕለቱ የፍርድ ቤት ቀጠሮ ስለነበራቸው ተያይተን ሰላምታ ተሰጣጥተናል።
….አግባው እኛ ወደነበርንበት ዞን2 የተዘዋወረው በቅርቡ ሲሆን የዛሬ 18 ቀን ገደማ፣ ከምሳ ሰዓት መልስ እኛ ባለንበት ክፍል (8ኛ ቤት) በራፍ አቅራቢያ ቆመን ተነጋግረን ነበር። ከዚያ ቀደምም በመጠኑ ሀሳቦችን ተለዋውጠን እናውቃለን። በተለይ ስለደረሰበት እጅግ አሳዛኝና ዘግናኝ ግብደባ!
አግባው ላይ ትህትና፣ እርጋታ፣ ማስተዋልና የሰውን ስሜት ቀድሞ የመገንዘብ ባህሪ አይቼበታለሁ።
አግባው እንዲህ አለኝ፡- “ኤልያስ አንተ ጋዜጠኛ ነኝ። ሰሞኑንም በዋስ ተፈቺ መሆንህን እኔም አንተም እናውቃለን። ግን የደረሰብኝን ነገር አሁን ባሳይህ ደስ ይለኛል …”
እሺ ብዬ አግባውን ማየት ጀመርኩ። የለበሰውን ቱታ ሱሪ ወደላይ እስከሚችለው ድረስ ሰብስቦ ሰውነቱን አሳየኝ። እኔ ግን ምን ብዬ እንደምገልጽላችሁና ምን ቃል መርጬ እንደምጠቀም ከበደኝ። በድብደባ ክፉኛ የተጎዳው የእግሩ ክፍሎች አባብጠው፣ በልዘው፣ ወፋፍረም ሰንበር መሳይ አግድመቶች አውጥተው፣ አንዳንድ ቦታዎች ጎድጉደውና ተጉረብርበው የሰው ልጅ እግሮች አይመስሉም ነበር። በተለይ ጉልበቶቹ ላይ ያለው ጠበሳ ዝግንን ስላለኝ “ጉልበትህ ግን አሁን እንዴት ነው?” ስል ቃላት ለመጀመሪያ። ጊዜ ከአንደበቴ አወጣሁ። “ኧረ የጉልበቴን ሎሚ እንኳን እንዳታፈሱት?” ብዬ ብጠይቃቸውም በወቅቱ ሰሚ እንዳልነበረው አግባው በጨዋ አንደበት መለሰልኝ።
ብቻ በቆምኩበት ሰውነቴ ሽምቅቅ አለ። ልባዊ ሀዘን እንደወረረኝም “እጅግ ይዘገንናል፤ አይዞህ!” አልኩት። “ምን ይሄ ብቻ መቀመጫዬ ላይ የደረሰብኝን የድብደባ ጠበሳዎች ወደባዶ ስፍራ (ብዙ ሰው ወደሌለበት) ሄደን ላሳይህ። ከድብደባው በኋላ አራት አምስት ቀናት ሌሎች እስረኞች በግራ እና በቀኝ እጄን ይዘው ነው ሽንት ቤት እጠቀም የነበረው። ብዙ ደም የፈሰሰኝ ሲሆን በወቅቱ ራሴን ችዬ መንቀሳቀስ እንኳን አልችልም ነበር። …” አለኝ።
“አግባው፡- እሱን ማየቴ ይቅር፤ አሁን ያሳየኽኝ እንኳን መንፈሴን እጅግ ረብሾታል …እውነት ብርቱ ሰው ነህ። ዘግናኝ መከራን ተቋቁመሃል!” አልኩት – ትከሻውን ይዤ። “ፈጣሪ ከተበደሉት ጋር ነው” አልኩኝ በልቤም። ወንድማችን አግባው ይህን ሁሉ መከራ ፈጣሪ ከጎኑ ባይኖር ኖሮ እንዴት ያልፈዋል? ይቋቋመዋልስ?!
በወቅቱ አግባው በሰውነቱ ላይ ያሳየኝ የግፍ ህመም፣ ምልክትና ሰንበር ውስጤን ክፉኛ ስለረበሹት “አግባው ተመልሼ እመጣለሁ …” ብየው እጁን በመጨበጥ ወደክፍሌ አመራሁ። እርግጠኛ ነኝ፤ አግባው ያዘነና የተረበሸ ስሜቴን ተረድቶታል።
….እንግዲህ ስለፖለቲከኛ አግባው ሰጠኝ ያወኩትንና በአይኔ ያየሁትን ዛሬ ተናግሬያለሁ!
አግባው ሆይ፣ ፈጣሪ አሁንም ብርታቱን፣ ጥንካሬውንና ከለላውን ይስጥህ!
