ኢትዮጵያን ስቃኛት፥ ቀና ብዬ ሳያት፣
ብርሃኗን ስትሰጥ፥ እኔ መቼ አየኋት፣
ደመና ከልልዋት፥ ከጉም ውስጥ ገብታ፣
እኔ በፍለጋ ስዋትት ሁል ግዜ፥ ጠዋትና ማታ፣
ጉልበቴን ጨርሳ፥ እኔን አኮራምታ፣
ከጭንቅ ውስጥ ከታኝ፥ ውልቅ ብላ ወጥታ፣
ለመድረስ ስቃትት እጆቼን ዘርግቼ፣ ዓመታት ቆጠርኩኝ ትመጣለች ብዬ፣
የጨለማን ጉዞ መንገድሽ አድርገሽ፣ የብርሃን እናት የኔ ከለላዬ፣
አዝግማ እየሄደች፥ በምህዋር ውስጥ ገብታ፣
ፍትሕና ርትዕ፥ ከቤቷ ውስጥ አጥታ፣
መስዋት ተከፍሎልሽ፥ ስንቱ ሕይወቱን ሰጥቶ፣
በብርድ በቁሩ፥ አደባባይ ወጥቶ፣
ላንቺ የጮኸልሽ፥ ድምጹን አሰምቶ፣
መናኩስት ሳይቀሩ፥ የፍጥኝ ታግቶ፣
ሼኩ እምቢ ብለው፣ ከስር ቤት ውስጥ ገብተው፣
ይመስገን ፈጣሪ!!
ድምጻችን ይሰማ፥ እያሉ ተማጉተው፣
ይኸው ኢትዮጵያዬ፥ አሁን ለዚህ ደርሰን፣
ለሃያ ሰባት ዓመት፥ ከኛ ተሰውራ፣
ውርደት አከናንበው፥ ስሟ እንዳይጠራ፣
አሁን ብርሃን ሰጠች፥ ታየች አሉ ደምቃ፣
ሆ ብሎ ሲነሳ፥ ህዝቡ ያለው ቃና፣
ለኔ የሰጠው ደስታ፥ ይድረስ ለፈጣሪ ትልቁ ምስጋና፣
ሁሌም ትኖሪያለሽ፥ እንዲህ እያበራሽ፣
እንደድር አብረሽ፥ በፍቅር ተሳስረሽ፣
ለድሃው ደግፈሽ፣ ለታመመው ደርሰሽ፣
