ለዶ/ር ዐብይ ምክር
ዶ/ር ዐብይ የኢትዮጵያዊነትን ትንሣኤ በውብ ቃላት ከማወደስ የሚያልፍና በሥራ ወደዚያ ለማሻገር የሚያሽችል ፍላጎት እንዳላቸው አምናለሁ። የጠቅላይ ሚኒስቲሩን ጆሮ ባገኝ፥ የምነግራቸው ውዳሴ ወይም አፍራሽ ወቀሳ አይደለም። በዚያ ፈንታ ድካማቸውን የሚቀርፍ የሚያንፅና የሚገነባ ሀሳብ ለመወርወር ግን እቸኩላለሁ።
ድካማቸውን ስዘረዝር የታዘብኩት ዋና ነገር የድካማቸው ፍሬ ነገር ራሱ የተመሠረተው በእሳቸው በጎ ሥራ ላይ ነው። ይህ ማለት የጠነሰሱትን መልካም ሥራ ዳር ሳያደርሱት በተንጠልጠል መንገድ ላይ እንዳይቀር ለማሳሰብ ነው።
ዶ/ር ዐብይ በንግግር ያስዋቡትን ኢትዮጵያዊነት በሥራ ለመተርጎም ዛሬ ውለዱ ልንላቸው ባይቻልም፥ ብሔራዊ መግባባት እንዲኖር ብሔራዊ ውይይትእስካሁን እንዲኖር አለማድረጋቸው ቅር ያሰኛል። ለ 97 ምርጫ ሰው ሁሉ የፖለቲካ ውይይት ሲደረግ የነበረውን ዓይነት አውድ፥ ለኢትዮጵያዊነት ልምላሜ ብሔራዊ ውይይት ለምን ዛሬ አይፈጥሩልንም? ሁሉም ዳርና ዳር ቆሞ የተቀበራረቀ ነገር ከሚጮህ፥ በጠረጴዛ ዙሪያ ቁጭ ተብሎ ስለ ቀጣይ ኢትዮጵያዊነት ትምህርታዊ ውይይትና የሀሳብ ፍጭት በብሔራዊ ደረጃ የሚደረገው መቼ ነው? ይህ ብሔራዊ የመግባባት ሂደት መርሀ ግብር በአራት ደረጃ ሊቀመጥ ይችላል። ይህም ጉዞ በመጨረሻ ወደ ምርጫ ሲያደርሰን፥ ያኔ ይህ እርምጃ ለፖለቲካዊ መፍትኤ መንገድ ጠራጊ መሆኑን ባየን ነበር።
1ኛ ደረጃ መርሀ ግብር / የሃይማኖት አባቶችን ለኢትዮጵያ ትንሣዬ ይጋብዙ።
ዶ/ር ዐብይ ኦርቶዶክስ፥ ሙስሊምና ፕሮቴስታንት ሃይማኖት አባቶችን በማስታረቅ ፋና ወጊ ናቸው። ሲሆን ሲሆን የሃይማኖት አባቶች ለመንግስት የሞራል ኮምፓስ መሆን ሲገባቸው፥ በሁሉም ክፍል ያሉ የሃይማኖት አባቶች ከሰማይ የተሰጣቸውን ጥሪ ሳይወጡ ቀርተው፥ በተገላቢጦሽ መንግስት የሃይማኖት አባቶች መፍትሄ ሆኖ ተገኘ። ታዲያ ዶ/ርዐብይ ይህንን ያላቸውን ቅቡልነት ለኢትዮጵያ መፈወስ ጭምር ለምን አይጠቀሙበትም? ብሔራዊ የንሰሀና የእርቅ አውድ በምድራችን እንዲፈጠር፥ እነዚህ የሃይማኖት አባቶች በኢትዮጵያዊነት ተቀናጅተው፥ በየቤተ እምነታቸው ህዝብን ይዘው በፈጣሪ ስር እንዲወድቁ ለምን አያሳስቡም? ከራሳችን እና እርስ በርስ ተጣልተን ስንባላ፥ ሰከን አድርጎን ወደ ልባችን የሚመልሰን ፈሪሃ ፈጣሪ አይደለምን? የሁሉም ችግር ስር ብንጎረጉር መንፈሳዊ ነው። ስለዚህ በዚህ በአምላክ ረድሄት ጉዞ ብንጀምር የሚቀጥሉት መርሀ ግብር ደረጃዎች ውጤታማ ይሆናሉ።
2ኛ ደረጃ መርሀ ግብር / ምሁራን በእውነት ትርክት ታሪክን እንዲያስታርቁ ይጋብዙ።
ዶ/ር ዐብይ የዲሞክራሲ ነፃነት እንዲያድግ መፈለጋቸው እርግጥ ነው። ግን ይህ ዲሞክራሲ እንዲዳብርና ስኬታማ እንዲሆን ጠራጊ መንገድ ማስቀመጥ ያስፈልጋል። እንዲሁ ልቅ የሆነና ስትራቴጂ የሌለው አካሄድ ዙሪያ ጥምጥም ይወስደናል እንጂ መልካም ቦታ አያደርሰንም። ለምሳሌ ፖለቲከኞች/አክቲቪስቶች ወሬያቸው እጅ እጅ ሳይል መላ ይፈጠር። እስቲ ለለውጥ ያህል ምሁራን ደግሞ ማስረጃ እየጠቀሱ እንዲያስተምሩ ድምፅ ማጉሊያውን ይያዙ። ምሁራን እውቀትን ተደግፈው ሲወያዩና ሲከራከሩ እንስማቸው። ብሄራዊ መድረክ ተሰጥቷቸው ኢትዮጵያን ያሳዩን። በየጎራው የሚሰማው ድምፅ፥ የፈጠራ ታሪክ ሆነ እውነተኛ ታሪክ፥ በሕዝብ ህሊና እንዲዳኝ ለሁላችንም ጆሮ የሚደርስ፥ አንድ ወጥ የውይይት መድረክ እጅግ ያግዛል። እውነት በእርግጥ አርነት ያወጣናል። በሌላ በኩል ደግሞ እውነት ብቻውን አይፈውሰንም። ለዚህም ይህ መርሀ ግብር ወደ ሦስተኛው መርሀ ግብር ይሻገር ዘንድ ያስፈልገዋል።
3ኛ ደረጃ መርሀ ግብር / የሀገር ሽማግሌዎች እርቅና ሰላምን እንዲያሰፍኑ ይጋብዙ።
ዶ/ር ዐብይ የእርቅ ኮሚሽን ማቋቋማቸው እጅግ ቢደነቅም፥ መግለጫ ማውጣት ሳይሆን የሽምግልናውን ሥራ ዛሬ መስራት ያዋጣናል። በፓርላማ ከተቀመጡት የሕዝብ ተወካዮች ይልቅ፥ኢትዮጵያ ዛሬ የሚያስፈልጋት በእርቅ ኮሚሽኑ ክንዋኔ ከየወረዳው የተውጣጡ የሀገር ሽማግሌዎች ጉባሄ ቢፈጠር ነው። በሃይማኖት አባቶች ብሔራዊ የፆምና ፀሎት ጥሪ ሕዝብ ልቡን ወደ ፈጣሪ ከመለሰ፥ የሀገሩን ችግርና መፍትሄ በምሁራን ትንታኔ ግንዛቤን ካገኘ በሁዋላ፥ ያኔ ሕዝብ ለእርቅ ሂደት ራሱን አዘጋጅቶ ይገኛል። ያኔ ሀገር በቀል የሆኑት ሕዝባዊ ሽማግሌዎች መፍትሄ ይሆናሉ። ለዚህ የእርቅ ሂደት ብሔራዊው መድረክ በሶስተኛ መርሃ ግብሩ ይህን አጀንዳ ያስኬደዋል ማለት ነው። ስለ ኢትዮጵያዊነት ፈውስ ፖለቲከኞች መፍትኤ አያመጡም። የኢትዮጵያዊነት መታመም መንስሄው ሕዝቡ አይደለም። ፖለቲከኛ ነን ባዮች እንጂ። ስለዚህ ኢትዮጵያዊነት እንዲፈወስና መካከለኛ ቦታ እንዲይዝ ከተፈለገ፥ ከፖለቲካው ትህይንት በፊት፥ ሕዝብ መሪነቱን ቦታ እንዲይዝ የሃይማኖት አባቶች፥ ምሁራንና የሀገር ሽማግሌዎች ይቅደሙ።
4ኛ ደረጃ መርሀ ግብር / ፖለቲከኞች በዲሞክራሲ ምርጫ እንዲፎካከሩ ይጋብዙ።
ከዚህ በፊት ይተጠቀሱትን ሶስቱን ሕዝባዊ መርሀ ግብሮችን ስናካሄድ፥ ጊዜው ይሄድና ወደዚህ አራተኛ ደረጃ ያደርሰናል። ያኔ ፖለቲከኞች ካረፉበት ቤት (ካስቻላቸውና ዝም ብለው ከተቀመጡልን) የየራሳቸውን ፕሮግራም ለማስተዋወቅና ለሕዝብ ምርጫ ራሳቸውን ለማቅረብ የሚፎካከሩበት ብሔራዊ መድረክ ይሆንላቸዋል።
ለነዚህ አራት ውይይቶች ግብሃት እንዲሆን ብሔራዊ የመግባባት ሚዲያ ኮሚሽን ማቋቋም ያስፈልጋል። ምክንያቱም ለዚህ ግብሃት የሚሠራው አንድ የመንግስት ሚዲያ ከመንግስት ቁጥጥር ስር ብቻ ሆኖ ማድረግ ፍትሀዊ አይሆንምና ነው።
የተከበሩ ዶ/ር ዐብይ፥ ይሰማል?
የኢትዮጵያ አምላክ ኢትዮጵያን ይባርክ!
